هوش مصنوعی و تصمیم گیری در سیاست خارجی
مهندس وب: هوش مصنوعی دیگر تنها یک تکنولوژی آینده نگرانه نیست؛ بلکه به قسمتی از زندگی روزمره ما تبدیل گشته است. یکی از حوزه هایی که این فناوری در آن نقش آفرینی می کند، سیاست خارجی است؛ اما آیا هوش مصنوعی می تواند تصمیمات کلان بین المللی را متحول کند؟
به گزارش مهندس وب به نقل از ایسنا، در سالیان اخیر، با رشد فزاینده داده ها و پیچیدگی تصمیم گیری های بین المللی، سیاست گذاران بدنبال روش هایی برای بهبود تصمیم گیری های خود بوده اند. بطور سنتی، این تصمیمات بر تجربه، دانش و تحلیل کارشناسان متکی بوده است؛ اما افزایش حجم اطلاعات و سرعت تحولات جهانی، نیاز به ابزارهای جدید را بیشتر کرده است.
در این میان، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری توانمند مطرح شده که می تواند حجم انبوهی از اطلاعات را تحلیل کرده و به سیاست گذاران در پیش بینی نتایج تصمیماتشان کمک نماید. با وجود این، این فناوری چالش هایی نیز به همراه دارد، همچون نگرانی های مربوط به دقت الگوریتم ها، سوگیری های داده ای و مسایل اخلاقی مرتبط با بهره گیری از هوش مصنوعی در سیاست خارجی.
در همین راستا، علی امیدی، دانشیار روابط بین الملل در دانشگاه اصفهان، به همراه یکی از همکاران دانشگاهی خود، پژوهشی را دراین خصوص انجام داده اند. این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت ها و چالش های استفاده از هوش مصنوعی در تصمیم گیری سیاست خارجی انجام شده است. پژوهشگران تلاش نموده اند تا مشخص کنند که هوش مصنوعی تا چه اندازه می تواند در این زمینه نقش ایفا کند و آیا می تواند جایگزین تصمیم گیرندگان انسانی شود یا خیر.
برای انجام این پژوهش، از یک روش ترکیبی استفاده شده است. به این معنا که پژوهشگران هم از روش های کیفی و هم از روش های کمی بهره برده اند. در مرحله اول، اطلاعات در رابطه با کاربرد هوش مصنوعی در سیاست خارجی بوسیله بررسی پژوهش های پیشین جمع آوری شد. سپس، برای سنجش دقت و اعتبار فرضیات پژوهش، از نظرات ۱۲ متخصص حوزه سیاست خارجی و هوش مصنوعی استفاده شد.
در نهایت، نتایج این پژوهش با بهره گیری از ابزارهای تحلیل داده بررسی گردید تا مشخص شود که هوش مصنوعی چگونه می تواند در پروسه تصمیم گیری سیاست خارجی مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج این مطالعه نشان دادند که هوش مصنوعی، با وجود توانایی بالای خود در پردازش و تحلیل داده های کلان، هنوز قادر به تصمیم گیری مستقل در سیاست خارجی نیست. این فناوری می تواند به عنوان یک ابزار کمکی برای تحلیل داده ها، ارزیابی ریسک ها و شبیه سازی مذاکرات دیپلماتیک مورد استفاده قرار گیرد، اما تصمیم گیری غائی بازهم نیازمند قضاوت انسانی است.
همچنین محققان دریافتند که هوش مصنوعی می تواند به سیاست گذاران کمک نماید تا تصمیمات سریع تر و آگاهانه تری بگیرند. به عنوان مثال، این فناوری می تواند اطلاعات گسترده ای را که در فرآیندهای دیپلماتیک مطرح می شود، پردازش کرده و پیش بینی هایی درباره ی نتایج احتمالی هر تصمیم عرضه نماید. با این وجود، چالش هایی نیز وجود دارد، همچون امکان سوگیری در داده ها، لطمه پذیری در مقابل اطلاعات جعلی و ملاحظات اخلاقی مانند کاهش خلاقیت انسانی در تصمیم گیری.
یکی از نکات کلیدی که این پژوهش بر آن تاکید دارد، این است که بااینکه هوش مصنوعی می تواند به بهبود کیفیت تصمیم گیری ها کمک نماید، اما وابستگی بیش از اندازه به این فناوری می تواند مشکلاتی بوجود آورد. بعنوان مثال، تصمیم گیری های بطورکامل مبتنی بر الگوریتم ها ممکنست نتوانند پیچیدگی های سیاست خارجی را به درستی درک کنند، برای اینکه این حوزه نیازمند توجه به عوامل انسانی، فرهنگی و تاریخی است که به آسانی در داده های کمی قابل اندازه گیری نیستند.
با توجه به این یافته ها، پژوهشگران پیشنهاد می کنند که کشورها از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار کمکی برای سیاست گذاران استفاده کنند، نه به عنوان جایگزینی برای آنها. همچنین، لازم است که در طراحی و استفاده از این فنآوری، به مسایل اخلاقی و امنیتی آن توجه ویژه ای شود.
در نهایت، آن چه مشخص است این است که هوش مصنوعی می تواند نقش برجسته ی در آینده سیاست خارجی ایفا کند؛ اما این نقش باید به شکلی باشد که در خدمت تصمیم گیری انسانی قرار گیرد، نه این که جایگزین آن شود.
نتایج جالب این پژوهش در فصلنامه «پژوهش های راهبردی سیاست» انتشار یافته است؛ نشریه ای علمی که وابسته به دانشگاه علامه طباطبائی است و به انتشار تحقیقات حوزه سیاستگذاری و روابط بین الملل می پردازد.
منبع: webengineers.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب