مسابقه فضایی میان هند، چین و اسپیس ایکس در سال ۲۰۲۵ تا کجا پیش می رود؟
به گزارش مهندس وب، اسپیس ایکس به فرودهای سرنشین دار روی ماه نزدیک تر می شود و این در شرایطی است که چین و هند همچنان به تاریخ سازی ادامه می دهند و این مسابقه جهانی فضایی تمامی کشورها را درگیر کرده است. در این گزارش می خواهیم به سه پیشرو در این حوزه بپردازیم.
به گزارش مهندس وب به نقل از ایسنا، تا همین اواخر قرار بود سال ۲۰۲۵ سالی باشد که فضانوردان برای نخستین بار از سال ۱۹۷۲ روی ماه قدم می گذارند اما متاسفانه، ماموریتی که این امکان را فراهم می کرد، آرتمیس III ناسا بود که تا سال ۲۰۲۷ به تعویق افتاد.
مأموریت آرتمیس ۳، سومین مأموریت از سلسله مأموریت های آرتمیس ناسا است که طی آن می خواهد بار دیگر فضانوردانی را بر روی ماه فرود بیاورد. تاکنون یک مورد از این مأموریت ها به صورت موفقیت آمیزی انجام شده است. مأموریت آرتمیس ۱ بدون سرنشین به مدار ماه سفر کرد تا تجهیزات مورد نیاز برای این مأموریت تحت آزمایش قرار بگیرد. مأموریت آرتمیس ۲ مقرر است سرنشین دار باشد و فضانوردان را به مدار ماه برساند، اما در این مأموریت فرودی انجام نخواهد شد. در نهایت فضانوردان که مقرر است نخستین زن و نخستین فرد رنگین پوست در بین آنها باشند، طی مأموریت آرتمیس ۳ روی ماه قدم خواهند گذاشت.
ماموریت های آرتمیس: آرتمیس یک/انجام شده: یک فضاپیما بدون سرنشین تا مدار ماه سفر کرد. آرتمیس دو/انجام نشده: یک فضاپیما با سرنشین بدون فرود تا مدار ماه سفر خواهد نمود. آرتمیس سه/ انجام نشده: یک مأموریت سرنشین دار برای پا گذاشتن باردیگر بشر روی سطح ماه صورت می گیرد. باآنکه مأموریت ارسال فضانوردان به ماه از سال ۲۰۲۵ به سال ۲۰۲۷ منتقل شده است، اما این بدان معنا نیست که در سال ۲۰۲۵ هیچ شگفتی در انتظار ما نخواهد بود. امسال شاهد ظهور ناوگان جدیدی از ایستگاههای فضایی خصوصی با حمایت ناسا خواهیم بود. هند یک گام به پرواز نخستین فضانوردان خود نزدیک تر خواهد شد. چین می خواهد باردیگر تاریخ ساز شود و البته اسپیس ایکس همچنان موشک استارشیپ خویش را برای رد کردن محدودیت ها و گذر از مرزهای جدید پیش می برد.
سال ۲۰۲۵ مقرر است یک سال تاریخی دیگر برای صنعت هوا و فضا باشد و در این گزارش ما می خواهیم به برخی از هیجان انگیزترین مأموریت های آینده که مقرر است در سال ۲۰۲۵ صورت گیرد نگاهی بیاندازیم.
هون-۱، یک ایستگاه فضایی خصوصی جدید عصر ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) به پایان خود نزدیک می شود و در حالیکه ایستگاه فضایی بین المللی مدت هاست چراغی برای همکاریهای جهانی بوده، متاسفانه آینده فضای مداری خالی از این نور خواهد شد.
عمر ایستگاه فضایی بین المللی در سال ۲۰۳۱ با سقوطی کنترل شده بر فراز اقیانوس آرام به پایان خواهد رسید. نخستین بخش از این ایستگاه که حالا در فاصله ۲۵۰ مایلی از سطح زمین در مدار قرار دارد، در سال ۱۹۹۸ به مدار زمین پرتاب شد و دو سال بعد از آن با ورود نخستین فضانوردان به صورت رسمی، شروع به کار کرد.
این ایستگاه محصول همکاری مشترک آژانس فضایی ناسا، روسیه، اروپا و ژاپن و کانادا بوده است. آژانس فضایی چین که هیچگاه اجازه نداشت در ایستگاه فضایی بین المللی حضور داشته باشد، حالا ایستگاه فضایی تیانگونگ خویش را در مدار دارد. روسیه هم می خواهد در سالهای آینده پایگاه مداری خویش را راه اندازی کند. در همین حال، ایالات متحده بخش خصوصی خویش را موظف کرده است که ناوگان کاملی از ایستگاههای فضایی جدید را به مدار زمین بفرستند تا در نبود ایستگاه فضایی بین المللی بتوان مأموریت های فضایی را در آنها پیگیری کرد و ادامه داد.
یکی از این بخش های خصوصی به نام وست (Vast) مقرر است ایستگاه فضایی هون-۱ را در ماه آگوست سال جاری با موشک فالکون ۹ به مدار زمین برساند. هون-۱ می تواند تا ۳۰ روز میزبان چهار نفر در مدار باشد. این یک بستر آزمایشی برای ایستگاه فضایی بعدی این شرکت خواهد بود که هون-۲ (Haven-۲) نام دارد و یک ایستگاه فضایی مدولار بزرگتر خواهد بود. انتظار می رود راه اندازی ایستگاه فضایی هون-۲ در سال ۲۰۲۸ آغاز شود.
هون-۲ (Haven-۲)
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب