کشف جدیدی در رابطه با چگونگی انرژی گرفتن باد خورشیدی
به گزارش مهندس وب، یک گروه بین المللی از دانشمندان به اطلاعات جدیدی در رابطه با چگونگی قدرت گرفتن بادهای خورشیدی رسیده اند.
به گزارش مهندس وب به نقل از ایسنا، ستاره شناسان از دهه ۱۹۶۰ به دنبال پاسخ این پرسش بودند که باد خورشیدی مافوق صوت چگونه یک جریان را از ذرات پرانرژی فروریخته به منظومه شمسی دریافت می کند و در عین حال، بعد از خروج از خورشید همچنان به دریافت انرژی ادامه می دهد.
به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه نورثومبریا، اکنون به لطف دو فضاپیمای خوش شانس که هم اکنون در فضا به مطالعه خورشید مشغول هستند، امکان دارد پاسخ این پرسش کشف شده باشد.
یک پژوهش جدید، شواهد قاطعی را عرضه می کند بر مبنای این که سریع ترین بادهای خورشیدی توسط پیچ وخم های مغناطیسی بزرگ در میدان مغناطیسی نزدیک به خورشید تغذیه می شوند.
باد خورشیدی با خروج مداوم ذرات آبستن پلاسما از خورشید به فضا همراه می باشد. هنگامی که این باد طی سفر با سرعت تا صدها کیلومتر در ثانیه با میدان مغناطیسی زمین در تعامل قرار می گیرد، می تواند شفق قطبی خیره کننده ای را ایجاد نماید که ما آنرا بعنوان شفق شمالی می شناسیم اما زمانیکه مقادیر بیشتری پلاسما از تاج خورشیدی منتشر می شود، می تواند خطرناک باشد و صدمه قابل توجهی را به ماهواره ها و سیستم های ارتباطی وارد کند.
با وجود چندین دهه مشاهدات، چگونگی دریافت انرژی باد خورشیدی بعد از خروج از خورشید به خوبی درک نشده بود اما حالا یک گروه بین المللی از دانشمندان شامل دکتر «جولیا استوارز»(Julia Stawarz) از «دانشگاه نورثامبریا»(Northumbria University) یافته های خویش را در رابطه با این مورد منتشر نموده اند.
«ییمی ریورا»(Yeimy Rivera) از محققان این پروژه اظهار داشت: پژوهش ما به یک پرسش بزرگ در رابطه با چگونگی انرژی دهی باد خورشیدی می پردازد و به ما کمک می نماید تا بفهمیم که خورشید چگونه بر محیط خود و در نهایت زمین تاثیر می گذارد. اگر این فرایند در خورشید اتفاق بیفتد، به احتمال زیاد بادهای درحال وزش از ستارگان دیگر سراسر کهکشان راه شیری و فراتر از آنرا تقویت می کند و می تواند پیامدهایی را برای زیست پذیری سیارات فراخورشیدی داشته باشد.
این گروه پژوهشی مجبور شدند از دو فضاپیمای متفاوت استفاده نمایند. فضاپیمای «پارکر»(Parker) برای پرواز در جو خورشید و تاج خورشیدی ساخته شده است و دانشمندان و مهندسان «رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونیان»(SAO) یکی از تجهیزات کلیدی آنرا ساخته اند. مأموریت «سولار اوربیتر»(Solar Orbiter) آژانس فضایی اروپا هم در مداری قرار دارد که با تجهیزات مکمل مخصوص بررسی باد خورشیدی نسبتا به خورشید نزدیک می شود.
دانشمندان مدت هاست که می دانند انرژی در سرتاسر تاج خورشیدی و باد خورشیدی -حداقل تا حدی- از راه امواجی حرکت می کند که بعنوان «امواج آلفوین»(Alfven waves) شناخته می شوند و انرژی را از راه پلاسما انتقال می دهند.
علیرغم این نتایج، تا وقتی که پارکر و سولار اوربیتر بیشتر از هر زمان دیگری به خورشید نزدیک نشده باشند، نمی توان میزان تکامل و تعامل امواج آلفوین با باد خورشیدی را بین خورشید و زمین اندازه گیری نمود. حالا دانشمندان می توانند مستقیما تعیین کنند که چقدر انرژی در نوسانات مغناطیسی و سرعت این امواج در نزدیکی تاج خورشیدی ذخیره می شود و انرژی تا چه اندازه کمتر توسط امواج دورتر از خورشید انتقال می یابد.
پژوهش جدید نشان داده است که امواج آلفوین، انرژی کافی را برای محاسبه گرمایش و شتاب ثبت شده در جریان سریع تر باد خورشیدی هنگام دور شدن از خورشید فراهم می کنند. این اطلاعات یک بخش مهم از پازلی است که به دانشمندان کمک می نماید تا فعالیت خورشیدی بین خورشید و زمین را بهتر پیشبینی کنند و بفهمند که ستاره های مشابه خورشید و بادهای ستاره ای در همه جا چگونه عمل می کنند.
استوارز توضیح داد: این پژوهش، قدرت استفاده از بررسی های ترکیبی چند مأموریت فضایی را برجسته می کند. ما در این پژوهش توانستیم از بررسی های ترکیبی برای تعیین چگونگی تکامل انرژی باد خورشیدی در فواصل بزرگ به هنگام گسترش آن به فضای میان سیاره ای استفاده نماییم. در آینده، استفاده از این اندازه گیری ها جهت بررسی بیشتر چگونگی تبدیل انرژی به گرمایش و شتاب باد خورشیدی هیجان انگیز خواهد بود.
این پژوهش در مجله «ساینس»(Science) به چاپ رسید.
منبع: مهندس وب
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب