واکسن پپتیدی، ارتشی از جنس نانوذرات طلا برای روبرو شدن با سرطان و ویروس
به گزارش مهندس وب، شرکت گایلدن فارما (Gylden Pharma) با توسعه پلتفرمی مبتنی بر نانوذرات طلا، گامی انقلابی در طراحی واکسن هایی برداشته که سلول های T را برای شناسایی و نابودی سلول های آلوده آموزش می دهد؛ نگاهی نوین که می تواند معادلات واکسن های سنتی را دگرگون کند.
به گزارش گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، شرکت گایلدن فارما با توسعه واکسن های پپتیدی مبتنی بر نانوذرات طلا، روشی نوین برای آموزش سلول های T و مقابله دقیق با ویروس ها و سرطان ها ارایه داده است.
این فناوری بجای RNA یا ویروس های تضعیف شده، پپتیدهای شناسایی شده از سلول های آلوده را با محافظت نانوذرات طلا به سیستم ایمنی می رساند و ایمنی سلولی ماندگاری به وجود می آورد. نتایج موفق در مدلهای انسانی و صدور مجوز برای واکسن تب دانگی در آمریکای لاتین، گویای پتانسیل بالای این پلت فرم در روبرو شدن با بیماریهای مقاوم به جهش است.
این فناوری پیشرفته، زیر نظر پروفسور «توماس رادماخر» (Thomas Rademacher)، دانشمند برجسته در عرصه پزشکی مولکولی و بنیان گذار اولین شرکت زیست فناوری دانشگاه آکسفورد، طراحی شده است. او حال با هدایت تیم تحقیقاتی گایلدن فارما، چاره ای عملی برای چالش های فعلی واکسن های RNA و ویروس های تضعیف شده زنده ارایه داده است.
درحالی که خیلی از واکسن های مدرن مانند فایزر و مدرنا از نانوذرات لیپیدی برای رساندن RNA به بدن بهره می گیرند، این تکنیک ها محدودیت هایی در پایداری، کارآیی و تحریک ایمنی سلولی دارند. بگفته پروفسور رادماخر: جام مقدس علم ایمنی شناسی این است که ایمنی سلولی را فعال کنیم؛ جایی که سلول های آلوده مستقیم نابود می شوند.
پلتفرم شرکت گایلدن با تأکید بر خاصیت های منحصربه فرد نانوذرات طلا، پپتیدهای آنتی ژنی را در ساختاری پایدار و محافظت شده حمل می کند و آنها را بدون تخریب به سیستم ایمنی می رساند. این مزیت، مسیر فعال سازی سلول های کشنده T را هموار می کند و زمینه ساز پاسخ ایمنی دقیق و ماندگار می شود.
نخستین چالش پپتیدواکسن ها، ناپایداری آنها در بدن است. پپتیدها در کمتر از ۷ ثانیه توسط آنزیم ها تجزیه می شوند و به هدف نمی رسند. اما نانوذرات طلا با بوجودآوردن یک میدان الکترومغناطیسی اطراف پپتیدها، ساختار آب را در اطراف آنها مختل کرده و از تخریب آنها جلوگیری می کنند. وی می گوید: بدون این ذره، امکان انتقال مؤثر پپتیدها به ناحیه ای مشخص در بدن برای واکسیناسیون وجود ندارد.
پروفسور رادماخر همین طور تاکید می کند که این فناوری به پپتیدها اجازه می دهد تا به گره های لنفاوی برسند و دقیقاً همان جایی که آموزش سلول های T رخ می دهد، فعال شوند.
ویروس ها با آلوده کردن سلول ها، آنها را وادار می کنند تا پپتیدهای بیگانه ای تولید کنند. این پپتیدها بر سطح سلول ها ظاهر می شوند و توسط سلول های T قابل شناسایی هستند. تیم گایلدن با بهره گیری از فناوری «ایمنوپروتئومیکس» (Immunoproteomics)، این پپتیدها را شناسایی کرده و سپس آنها را به نانوذرات طلا متصل می کند.
وی می گوید: ما امضای پپتیدی سلول های آلوده را شناسایی می نماییم تا واکسن دقیقاً سلول های آلوده را هدف بگیرد.
بر خلاف روش های متداول که از حیوانات آزمایشگاهی استفاده می نمایند، واکسن های گایلدن برای سیستم ایمنی انسان طراحی شده اند. در آزمایش هایی بر روی موش های ترانس ژن با ژن های انسانی، بعد از تزریق واکسن، ۱۰۰ درصد ایمنی در مقابل ویروس مرگ بار SARS-CoV-۱ بدست آمد. از طرف دیگر، واکسن بوسیله میکروسوزن در پوست تزریق شد که منجر به تشکیل سلول های T مقیم بافتی در ناحیه ریه شد؛ روشی نوآورانه که اولین خط دفاع بدن را در محل ورود ویروس ها فعال می کند.
در کارآزمایی های فاز یک در سوئیس نیز، واکسن های کووید-۱۹ و تب دانگی نتایجی معادل واکسن زرد تب، یکی از موفق ترین واکسن های تاریخ، به همراه داشتند. همین نتایج سبب شد دولت برزیل مجوز استفاده از واکسن دنگی را برای کل آمریکای لاتین صادر کند.
برخلاف خیلی از واکسن ها که در مقابل جهش های ویروسی ضعیف عمل می کنند، پلت فرم گایلدن به سبب تمرکز بر پپتیدهای پایدار ویروس، نسبت به جهش مقاوم است. این فناوری می تواند واکسنی طراحی کند که در مقابل گونه های مختلف آنفلوانزا، زیکا، ابولا، کروناویروس ها و حتی سرطان مؤثر باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب