وقتی یک فرایند درمانی سبب سرایت آلزایمر می شود!
به گزارش مهندس وب، به قول محققان شواهد بیشتری برای پشتیبانی از یک فرضیه بحث برانگیز کشف شده است که نشان داده است پروتئین های چسبنده که از علائم مبتلا شدن به بیماری آلزایمر هستند می توانند از راه روش های جراحی خاص از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
به گزارش مهندس وب به نقل از ایسنا، نویسندگان و دانشمندان تاکید می کنند که این تحقیق بر مبنای تعداد کمی از افراد انجام شده است و در ارتباط با اقدامات پزشکی می شود که دیگر مورد استفاده نیستند. این مطالعه نشان نمی دهد که گونه های مختلف زوال عقل مانند بیماری آلزایمر می توانند مسری باشند.
با این وجود، جان کولینج(John Collinge)، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه کالج لندن که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، می گوید: ما می خواهیم اقدامات احتیاطی را در آینده انجام دهیم تا حتی موارد نادری که رخ می دهند را کاهش دهیم.
در دهه اخیر، کولینج و گروهش افرادی را در بریتانیا مورد مطالعه قرار دادند که در دوران کودکی هورمون رشد مشتق شده از غده هیپوفیز اجساد را برای درمان مشکلات پزشکی همچون کوتاهی قد دریافت کرده بودند. جدید ترین مطالعه نشان داده است که چند دهه بعد، بعضی از این افراد علایم زوال عقل زودرس را نشان دادند. علایم زوال عقل، مانند مشکلات حافظه و زبان، از نظر بالینی تشخیص داده شد و در بعضی از بیماران در کنار پلاک های پروتئین چسبنده آمیلوئید بتا در مغز ظاهر شد که نشانه بیماری آلزایمر است. نویسندگان این مطالعه می گویند که این پروتئین آمیلوئیدی که در آماده سازی های هورمونی وجود دارد، در مغز کاشته شده و سبب صدمه شده است.
هورمون آلوده
این مطالعه بر مبنای مطالعات قبلی محققان بر روی افرادی است که هورمون رشد مشتق شده از اجساد دریافت کرده بودند. بریتانیا این کار را در سال ۱۹۸۵ متوقف کرد. در سال ۲۰۱۵، تیم کولینج کشف رسوبات آمیلوئید بتا بعد از مرگ در مغز چهار نفر که با هورمون رشد درمان شده بودند، توضیح دادند. این افراد در میانسالی بر اثر بیماری مرگبار عصبی کروتزفلد-جاکوب که ناشی از پروتئین های عفونی به نام پریون است، جان باختند. پریون ها در دسته هایی از هورمون رشد وجود داشتند.
چهار نفری که در آن مطالعه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند، پیش از مشاهده علایم بالینی در ارتباط با تجمع آمیلوئید جان خویش را از دست دادند. اما وجود این پلاک های آمیلوئیدی در رگ های خونی مغزشان نشان داده است که آنها به وضعیتی به نام آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی(CAA) مبتلا شده اند که سبب خونریزی در مغز می شود و اغلب پیش در آمد بیماری آلزایمر است.
تیم کولینج همینطور دسته های بایگانی شده از هورمون رشد مشتق شده از اجساد را پیدا کرده و مورد مطالعه قرار داد. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۸، آنها دریافتند که این هورمون حاوی پروتئین های آمیلوئید بتا است و هنگامی که این دارو به موش ها تزریق شد، به ایجاد پلاک های آمیلوئیدی و ایجاد آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی در حیوانات منجر گردید.
این مورد سبب شد که محققان به این فکر کند که آیا آماده سازی های هورمونی آلوده امکان دارد سبب شود افرادی که آنرا دریافت کرده اند به بیماری آلزایمر مبتلا شوند، چونکه تصور می شود پلاک های آمیلوئید در بافت مغز سبب از بین رفتن نورون ها و بافت مغز می شوند.
در جدید ترین مطالعه، محققان دریافتند که از هر هشت نفری که در دوران کودکی تحت درمان هورمونی قرار گرفته اند، پنج نفر علایم رفتاری زوال عقل زودرس را در سنین ۳۸ تا ۵۵ سالگی مشاهده نمودند.
تیم کولینج استدلال می کنند که این پنج نفر معیارهای تشخیصی بیماری آلزایمر زودرس را دارند.
آزمایش ژن
آلزایمر زودرس معمولاً توسط انواع ژنتیکی خاصی ایجاد می شود، اما محققان این گونه ها را در سه نفر از افرادی که علایم آلزایمر نشان دادند و نمونه های دی ان ای برای آزمایش در دسترس داشتند، پیدا نکردند.
کولینج می گوید: این مطابق با اینست که این بیماران نوعی بیماری آلزایمر را در نتیجه یک درمان در دوران کودکی با هورمون هیپوفیز آلوده بوجود آورده باشند. نویسندگان می گویند که مطالعات آنها نشان داده است که در موارد نادر، بیماری آلزایمر می تواند از راه انتقال مواد زیستی منتقل شود.
تارا اسپایر جونز (Tara Spires-Jones)، عصب شناس در موسسه تحقیقات زوال عقل بریتانیا در دانشگاه ادینبورگ، می گوید: اندازه کوچک مطالعه، استواری یافته ها را کم می کند. آیا دانه های آمیلوئید بتا حاصل از درمان هورمونی در ایجاد زوال عقل نقش دارند؟ درک این مورد تنها با بررسی هشت نفر دشوار است.
ماتیاس ژوکر (Mathias Jucker)، عصب شناس در مرکز آلمانی بیماری های عصبی در گوتینگن، می گوید: این افراد بدون توجه به درمان هورمونی هم امکان دارد گرفتار زوال عقل شده باشند. او می گوید: این افراد شرایط پزشکی مختلفی داشتند که می توانست خطر مبتلا شدن به یک بیماری عصبی مانند بیماری آلزایمر را افزایش دهد.
محققانی همینطور این سوال را مطرح می کنند که آیا افراد مبتلا به زوال عقل با وجود تشخیص های بالینی واقعا آلزایمر داشته اند یا خیر.
اندرو دویج (Andrew Doig)، محقق علوم اعصاب در دانشگاه منچستر بریتانیا، می گوید: اغلب در تشخیص نوع زوال عقلی که افراد زنده به آن مبتلا هستند، اشتباهاتی وجود دارد.
اسپایر جونز می گوید از دیدگاه سلامت عمومی، امروزه نیازی به نگرانی در مورد زوال عقل «قابل انتقال» نیست. او می گوید: این درمان دیگر وجود ندارد.
به قول دانشمندان، باوجود محدودیت های این مطالعه، این تحقیق درک ما را از بیماری های تخریب کننده عصبی بیشتر می کند. اسپایر جونز می گوید: خوشحالم که مردم درحال انجام تحقیقات اعجاب انگیز جهت کمک به درک بهتر ایجاد بیماری های عصبی توسط آمیلوئید بتا هستند.
ژوکر می گوید: من فکر می کنم خیلی از دانشمندان دیگر حالا به دنبال کشف شواهد بیشتر برای مشخص کردن ایده آلزایمر قابل انتقال خواهند بود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب